جامع الشتات (فارسي) - الميرزا القمي - ج ٤ - الصفحة ١٥٣
كتاب العمرى (من المجلد الاول) 62: سؤال: هر گاه زيد مجراى معينى و يا اراضى مشخصه را به عقد عمرى به عمرو بدهد به مدت عمر عمرو. و عمرو بعد از آنكه زرع نموده قبل از رفع محصول فوت شود. آيا زرع موجود حال فوت عمرو مال ورثه عمرو است؟ يا زيد (اگر در حيات باشد يا ورثه او)؟
جواب: زرع مال ورثه عمرو است. و لكن ظاهر اين است كه زيد يا وراث او توانند امر به ازاله او كنند. و اگر خواهند بگذارند و اجرت زمان بلوغ زرع را بگيرند.
و اين از باب عاريه ارض نيست از براى زرع و غرس كه هر گاه صاحب زمين او را امر به ازاله كند، صاحب زرع مستحق ارش باشد. و نه از باب مغارسه، كه آن نيز چنين است. به جهت انكه در آنجاها مفروض آن است كه اذن مالك حاصل بود به ابقاء زرع تا زمان حصاد، و ابقاى آن درخت مادامى كه باقى است. بخلاف مانحن فيه كه مدت اذن در تصرف محدود است و مفروض انقضاى آن است.
63: سؤال: هر گاه كسى ملكى را به عقد عمرى به كسى بدهد به هر سالى به مبلغ معينى. و آن شخص ملك را زرع نموده و قبل از رفع محصول، زارع فوت شده. صاحب ملك مىخواهد ملك خود را ضبط كند. و وارث آن شخص بعضى صغير و بعضى كبير. صاحب ملك را مىرسد ازاله زرع يا نه؟ -؟ و هر گاه مطالبهء زايد بر اجرت المثل كند در گذاشتن زرع تا اوان حصاد، مىتواند يا نه؟ -؟.
(١٥٣)
الذهاب إلى صفحة: «« « ... 147 148 149 150 151 153 154 155 156 157 158 ... » »»
الفهرست