جامع الشتات (فارسي) - الميرزا القمي - ج ٤

كتاب الوصايا (من المجلد الاول) 90: سؤال: هر گاه احدى وصيت كند كه (فلان فرزندم را از مال من برى كنيد) چه بايد كرد؟
جواب: اشهر واظهر آن است كه اين وصيت صحيح نيست. به جهت عموم آيه (1) و اخبار بسيارى كه وارد شده است در منع از حيف و جور در وصيت (2) وهبه. و خصوص صحيحه سعد (3) هر چند در خصوص ماده اى است كه شخصى فرزند ثابت اللحوق خود را نفى كند و بگويد او را از ميراث من برى كنيد، و لكن ظاهرا قائل به فرقى نديده ايم.
و روايتى كه حسن وشا نقل كرده (4) در ماده وصى على بن سرى كه پسرش جعفر به ام ولد او وقاع كرده بود، وعلى وصيت كرده بود كه او را برى كنند، و حضرت موسى كاظم (ع) فرمود كه به وصيت او عمل كنند، بعد تسليم سند و جواز عمل به آن، آن نيز وارد در موضع خاص است و افاده عموم نمىكند. وابن بابويه نيز گفته است كه اين مخصوص صورتى است كه از پسر اين حدث سر زند و هم چنين شيخ فرموده كه اين مختص آن واقعه جزئيه است. و محقق فرموده كه [اين] روايت مهجور است.

1:... من بعد وصية يوصى بها اودين غير مضار وصية من الله والله عليم حليم _ سوره نساء آيه 12.
2: وسائل: ج 13، احكام الوصايا، باب 5 ج 1، 2. وباب 8 ح 1، 2، 3، 4، 5. وباب 37 ح 4.
3 و 4: وسائل: ابواب الوصايا، باب 90 ح 1 و 2.

(٢٢٥)