و حكم به بطلان شود، زمين مال صاحب زمين و اشجار مال صاحب اشجار است كه غرس كرده است. و منافع اشجار مال صاحب اشجار است، و صاحب زمين مستحق اجرت المثل زمين است. و هر گاه نهال هم مال صاحب زمين باشد عامل مستحق اجرت عمل خود است. و صاحب زمين مىتواند كه به صاحب درخت بگويد كه درخت خود را بكن. و در صورتى كه او را امر كرد به كندن درخت بايد ارش درخت [را] به او بدهد. يعنى درخت را قيمت مىكنند در حالتى كه درخت بر پا باشد بر زمين اجاره دار، و در حالتى كه كنده شود و افتاده شود. و تفاوت ميان اين دو قيمت را به صاحب درخت مىدهند. مثل اين كه درخت در زمين اجاره دار اگر بر پا باشد به يك تومان مىارزد، و هر گاه كنده شود و افتاده شود پنج هزار دينار مىارزد. بايد مالك زمين پنج هزار دينار به صاحب درخت بدهد.
و به هر حال اختيار كندن با مالك زمين است. و صاحب درخت هم اختيار كندن درخت خود را دارد هر چند صاحب زمين راضى نباشد، و بعد از كندن درخت بايد زمين را هموار كند وريشه‌ها را بر آورد و تدارك شكستگى و نقص زمين را نموده و به اصلاح آورده به او رد نمايد.