36 - اين دعا را سيد در اقبال 275، با سندش از محمد بن ابى قرة در كتابش، از محمد بن محمد بن نصر سكوني، از احمد بن محمد بن عثمان بغدادى، از عمويش محمد بن عثمان بن سعيد عمرى نقل كرده است.
علامه مجلسي در بحار 91: 1 اين دعا را از آن كتاب آورده است.
همچنين شيخ در مصباحش:: 655، و كفعمى در بلد الامين: 241، و فيض در صحيفه مهدويه: 124 اين دعا را ذكر كرده اند.
37 - اين دعا را سيد در جمال الاسبوع: 315 با سندش از شيخ طوسى از گروهى از اصحاب، از تلعكبرى، از ابن همام، از عثمان بن سعيد عمرى نقل كرده است.
علامه مجلسي در بحار 95: 330، 53: 187 اين دعا را از آن كتاب آورده است.
همچنين شيخ صدوق در كمال الدين 2: 519، با سندش از ابى محمد حسن بن احمد مكتب از ابى على بن همام نقل كرده است كه شيخ عمرى نائب اول امام زمان (عليه السلام) اين دعا را براى أو خواند تا در ايام غيبت آن حضرت بخواند.
علامه مجلسي در بحار 95: 327 و 53: 182 اين دعا را از آن كتاب نقل مى كند. و نيز شيخ در مصباحش: 411، وكفعى در بلد الامين: 306، و سيد در مصباح الزائر: 220، وفيض در صحيفه مهدويه: 89 اين دعا را ذكر كرده اند.
علامه مجلسي در بحار 102: 89 اين دعا را از سيد آورده است.
38 - اين دعا را شيخ صدوق در كمال الدين 2: 428، با سندش از ابن ادريس، از پدرش، از محمد بن اسماعيل، از محمد بن ابراهيم كوفى، از محمد بن عبد الله مطهرى، از حكيمة دختر امام هادى (عليه السلام)، نقل كرده است.
علامه مجلسي در بحار 51: 13 و 52: 30 آن را از اين كتاب نقل كرده است.