چيست و چه مسئوليتهائى بر دوش ما است؟
بى گمان اولين وظيفه ما آشنائى با خود آن حضرت است، أو را شناخته و به أو مأنوس باشيم، شناسايى آن حضرت بقدرى پر اهميت و حساس است كه در حديثى از پيامبر خدا چنين مى خوانيم:
" هر كس از دنيا رود، در حالى كه نسبت به امام زمانش عرفان و شناخت نداشته باشد، همچون كسى است كه در دوران جاهليت مرده است ".
مرگ در دوران جاهليت يعنى از اسلام و ايمان بى بهره بودن، و پيداست آن كسى كه امام زمانش را نشناخته باشد در زمره بى ايمانان معرفى شده است.
وظيفه ديگر شيعيان در زمان غيبت مسألة انتظار فرج است كه ائمه عليهم السلام مكررا بدان اشاره فرموده اند.
" منتظر " كسى است كه خود را براى ظهور امام خود آماده كند، ويژگيها و صفات ياوران آن حضرت را دارا باشد و از بذل جان و مال خويش در راه أو دريغ نورزد، از اينرو ست كه امام صادق (عليه السلام) مى فرمايد:
" آن كس كه منتظر امر ماست همانند كسى است كه در راه خدا در خون خود غوطه ور باشد. " در حديثى ديگر از آن حضرت در شأن ياوران حضرتش چنين آمده است:
" هر كه شور ياورى قائم را دارد بايد انتظار كشد، در حال انتظار پرهيزكارانه عمل كند و رفتار نيكو و شايسته پيش گيرد، اين چنين فردى اگر هم مرگ را در آغوش كشد، و قائم، پس از مرگش قيام نمايد، پاداشى همچون ياران و ياوران حضرت را خواهد داشت، پس بكوشيد و منتظر