الزواجر " و در طرائف 417 / 127 (و نيز در ابن شهر آشوب، مناقب 3 / 85) " كتاب المواعظ والزواجر " آمده است. ابن طاووس از نسخه‌اى با تاريخ ذى قعده 473 استفاده كرده است (كشف 157). وى مؤلف را سنى مى دانسته (طرائف; نك‍: بحث ذيل -> كتاب معاني الاخبار) و به وصيت امام على [ع] به فرزندش امام حسن [ع] كه در جزء اول (كشف 157) آن كتاب بوده اشاره مى كند. در مورد طرائف 205 / 53، معاويه سال چهلم هجري را " عام السنة " ناميده است.
گويا اين تأليف باقى نمانده است. اينكه بروكلمان (1 / 127) در اولين چاپ كتاب خود، نسخه ء Koprulu 730 را به " عسكري " نسبت داده، Rescher تصحيح كرده است. وى به درستى خاطر نشان كرده است كه متن مورد بحث " كتاب الزواجر عن اقتراف الكبائر " از ابن حجر الهيتمى (م 974) است. (نك‍: مقاله - 163. pp, 1911, 14, MSOS, " Bibliothek - Arabische Handschriften der Koprulu " . (197. at p, 198 بروكلمان در چاپ دوم تأليف خود (1 / 132) به گفته ء Rescher توجه كرده اما عنوان را در مدخل " عسكري " نگاه داشته است. وى همچنين در بروكلمان، ذيل 1 / 193 در نسبت نسخه ء مذكور به عسكري اشتباه پيشين را تكرار كرده است.
660. + - الزيج / عبد الله بن احمد حبش (يا: بن ابى حبيش / حبش) (زندگى در اوائل قرن چهارم؟) فرج المهموم 205 در فرج المهموم * برگ 137 بجاى " ابى حبيش " جيش آمده است. سزگين (6 / 188 ش 2 به نقل از فرج المهموم 205) او را " بن ابى حبش " خوانده است. محتملا مؤلف " عبد الله المعروف بحبش " باشد كه از جعفر بن محمد الفريابى (م 301; نك‍: سمعاني 4 / 49; ابن الاثير، اللباب 1 / 336 - 337) روايت كرده است. نك‍: مدخل بعدى. ابن طاووس اين كتاب را در ميان تأليفات نجومى مؤلفان سنى كه در اختيار داشته ياد كرده است. ابن طاووس نسخه‌هاى زيج‌هاى نجومى را نيز كه در مدخلهاى ذيل آمده در