است. * 1 نيز نك: كريمان 1 / 283. اين تأليف در فهرست منابع " البلد " (ص 503 وجنة ص 773) آمده است. نوري طبرسي نسخهاى از اين تأليف را در اختيار داشته (مستدرك چ سنگى 3 / 487) و احتمالا او از همين نسخه در " دار السلام " خود نقل مى كند (مق: ذريعه); بنابراين، اين تأليف باقى مانده است. بنا به گفته رياض (4 / 347) در الامان از كنوز نقل شده است. نوري طبرسي نيز همين را گفته (مستدرك چ سنگى 3 / 373) مىفزايد از كنوز در مهج و جمال نيز نقل شده است (اما از المجتنى ياد نمى كند). نقلى از اين تأليف در الامان و جمال الاسبوع نيامده است.
321. * * كتب اصحابنا القميين / ناشناخته اقبال 71 / 599، 525 / 310، 529 / 314، 542 / 325 ابن طاووس در اقبال چندين بار به يك يا چند تأليف از اصحاب قمى يا ايرانى شيعى ناشناخته اشاره مى كند: كتب اصحابنا القميين (اقبال 542 / 325); كتب الشيعة القميين (اقبال 529 / 314); كتب اصحابنا من العجم (اقبال 71 / 599); بعض [به معناى يك؟] تصانيف اصحابنا من العجم (اقبال 525 - 310). از موارد نقل شده چنين بدست مى آيد كه ابن طاووس (مثلا [در: كتب] الدعوات) از مجموعهاى كه مشتمل بر تأليفات متعددى بوده استفاده كرده بدون آنكه نام هر تأليف خاصى را كه از آن نقل مى كند بدست بدهد.
موارد نقل شده بيشتر مشتمل بر دعاهايى براى مواقع مختلف است. ابن طاووس در يك مورد (اقبال 69 / 597) يادآور مى شود كه گروهى از " العجم والاخوان " (شيعيان ايرانى وعرب؟) نهم ربيع الاول را روز سرور مى دانند زيرا در اين روز يكى از دشمنان خدا و رسول در گذشته است (يعنى خليفه دوم). ابن طاووس مىافزايد او نتوانسته است بر اين نظر مؤيدى بيابد جز نقلى كه ابن بابويه روايت كرده است (در تأليفى كه آن را نمىشناساند). تاريخ قتل عمر كه ظاهرا ابن طاووس پذيرفته 29 ذى حجه مى باشد (نك:
-> حدائق الرياض) اما در زمان صفوي نهم ربيع الاول به عنوان تاريخ درست پذيرفته