المستجاب " گرفته شده بود. ابن طاووس اين باب را در نسخه كتاب بزنطى كه در دسترس وى بوده نيافته و به همين دليل نمى دانست كه آيا موارد جزو كتاب بزنطى بوده است يا نه. (اگر اين مواد در واقع جزو كتاب بزنطى نبوده، در آن صورت بايد يك علامت منفى به عنوان مورد 277 افزود.) د: روشن نيست كه كداميك از مؤلفات بزنطى مورد اشاره بوده; محتمل است كه يكى از سه كتابي بوده كه نجاشى از آن ياد كرده: كتاب الجامع (كه قطعاتى از آن در السرائر ابن ادريس نقل شده) و دو تأليف ديگر با عنوان " كتاب النوادر ".
278. كتاب / غياث بن ابراهيم التميمي الاسيدى (زندگى در نيمه دوم قرن دوم) فلاح السائل 82 / 79 درباره مؤلف نك‍: 36 - 35. pp, " Ismaili Law ", Madelung. كتاب مورد بحث مى تواند كتاب فقهى " غياث " با عنوان " كتاب مبوب في الحلال والحرام " (مق‍: نجاشى 305 ش 833) باشد. در روايتى كه نقل شده امام على [ع] آداب مربوط به " تعزيت " را بيان مى كند. اين روايت در بحار 82 / 88 و مستدرك 2 / 351 به توسط فلاح نقل شده است.
279. * * كتاب / حفص بن البخترى (زندگى در نيمه دوم قرن دوم) الاجازات 19 / 44 نك‍: 144. p, Usul ", Kohlberg. گر چه ابن طاووس به اين تأليف با عنوان " كتاب " اشاره مى كند; به احتمال بايد آن را با " اصل " كه شيخ طوسى (فهرست 91 ش 244) وابن شهر آشوب (معالم ص 43 ش 281) از مؤلف ياد كرده اند يكى دانست. در مورد نقل شده امام صادق [ع] توضيح مى دهد كه روايتى از اوست بايد همچون روايت رسول خدا [ص] تلقى گردد.