الف: هر كتاب با شماره ء خاص خود مشخص شده; اين در صورتى كه آن كتاب مستقيما مورد استفاده ابن طاووس قرار گرفته باشد. حتى اگر از يك كتاب دو نسخه داشته باشد (مث‍: نك‍: نكت في اعجاز القرآن) فقط يك شماره بر آن مى گذاريم; اما در صورتى كه با واسطه از آن كتاب استفاده كرده شماره‌اى براى آن قرار نداده و با علامت (*) آن را مشخص مى كنيم. در باره ء مواردى از عناوين كتابهايى كه احيانا در افزوده‌هاى ديگران در آثار ابن طاووس آمده به همين ترتيب عمل خواهيم كرد. همينطور براى عناوينى كه علماى بعدى به اشتباه گفته اند كه به ابن طاووس از آنها ياد كرده است. و نيز براى عناوين (بسيار اندك) كه كسانى به نقل از ابن طاووس از آنها ياد كرده اند و ما نتوانستيم اثبات كنيم كه ابن طاووس از آنها ياد كرده است. و نيز براى عناوينى كه به تأليف مستقلى اشاره نمى كند. (مث‍: نك‍: -> مناجات) ب: اما علامت مواردى كه نشانگر اهميت احتمالى نصوصى است كه ابن طاووس آنها را حفظ كرده است: يك (*) دو مطلب تا حدودى متفاوت را نشان مى دهد: يكى تأليفات مفقود شده كه قسمتهايى از آنها بوسيله ابن طاووس و منابعى كه بر او متكى نيستند (يا حداقل نمى توانيم اتكاى آنها را بر وى اثبات كنيم) آمده است; دوم تأليفاتى كه قسمتهاى عمده آنها از باقى مانده وابن طاووس بخشهايى از آن را كه در دسترس ما نبوده، نقل كرده است. دو ستاره (* *) نشانگر تأليفاتى است كه تا آنجا كه من مى دانم يا مفقود شده اند (اگر چه برخى از آنها در زمان صفوي موجود بوده است) يا هنوز خبر قطعى از آنها در دست نيست; همچنين دو ستاره علامت براى تأليفاتى است كه ابن طاووس قطعاتى از آنها نقل كرده يا در منابعى كه از او گرفته اند آمده و اين موارد تنها موادى هستند كه از آن كتابها باقى مانده است. در موارد مشكوك اين علائم را در پرانتز