اگر چه عمل او در غير حال جنون، صحيح است.
سوم: ايمان. نايب گرفتن غير شيعه دوازده امامى، كافى نيست، هر چند عمل را مطابق مذهب شيعه بجا آورد.
چهارم: آن كه حج ديگرى در سال نيابت بر نايب واجب نباشد.
(91): لازم است نايب گيرنده، بداند يا اطمينان داشته باشد، كه نايب اعمال حج را صحيح انجام مىدهد. هر چند نايب عمل را با نظارت و ارشاد ديگرى بجا آورد.
(92): نيابت از نا بالغ مميز، و از ديوانه ادوارى، و يا آن كه قبل از جنون حج بر او مستحب يا واجب بوده، اشكالى ندارد. و در فرض وجوب، بايد برايش اجير بگيرند.
(93): نيابت مرد از زن، يا زن از مرد، صحيح است. هر چند نايب شدن مرد افضل است.
(94): نايب گرفتن و نيابت صرورة (كسى كه هنوز به حج نرفته)، از صرورة يا غير صرورة جايز است. مگر اين كه منوب عنه مرد و زنده باشد، و نتواند حجة الاسلام را بجا آورد، كه بنابر احتياط واجب، نايب بايد مرد و صرورة باشد.
و عمره مفرده فريضه در همه احكام نيابت از حجة الاسلام، با آن مشترك است.