ولى واجب است نايب بگيرد.
(10): اگر براى حج دو راه باشد، يكى بى خطر و ديگرى با خطر، وجوب حج ساقط نمىشود، بلكه واجب است از راه بى خطر برود هر چند دور تر باشد.
(11): چنانچه در بلد خود مالى دارد كه با رفتن به حج تلف مىشود يا رفتن به حج سبب ترك واجب اهم از حج باشد، يا حجش متوقف است بر فعل حرامى كه اجتناب از آن، اهم از حج مىباشد - در تمام اين موارد - حج واجب نيست.
(12): هر گاه با اين كه حجش سبب ترك واجب اهم يا فعل حرام است، به حج برود، كافى بودن حج او از حجة الاسلام محل اشكال است.
(13): هر گاه در راه حج دشمنى است كه دفع او جز به پرداخت مال زياد ممكن نباشد; چنانچه قدرت پرداخت آن را دارد وجوب حج ساقط نمىشود، و گر نه وجوب حج ساقط است.
(14): اگر راه حج منحصر به دريا است وجوبش ساقط نمىشود مگر اين كه باعث ترس شديدى باشد كه عادتا تحمل نمىشود. و هر گاه با اين حد ترس حج نمايد صحت حجش محل اشكال است.