خلاف اين، 1 مطروح يا [مؤ] ول است.
286: سؤال: واطى وموطوء اگر نا بالغ باشند و لواط نمايند، بعد مىتوانند خواهر يكديگر را بگيرند يا نه؟
جواب: اشهر واظهر عدم جواز است. يعنى عدم جواز تزويج فاعل خواهر مفعول را.
287: سؤال: حضانت و نگاهدارى طفل رضيع با والده است يا والد؟
جواب: حضانت رضيع با مادر است هر گاه آن را تبرعا شير دهد، يا به قدر ديگران اجرت بگيرد، يا كمتر از ديگران. و بعد از وا شدن از شير، اشهر واظهر اين است كه حضانت پسر تا هفت سال با پدر، و دختر تا هفت سال با مادر است.
288: سؤال: شخصى با كسى مصافحه و ملامست نموده، و به شهوت به او نظر كرده و بوسيده. آيا مىتواند مادر يا خواهر يا دختر او را بگيرد يا نه؟
جواب: اشهر واظهر جواز است. خصوصا هر گاه آن نظر و ملامسه به عنوان حرام شده باشد، يعنى به اجنبى شده باشد كه معقوده و مملوكه نباشد.
289: سؤال: در صورتى كه مادر صغير فوت شده باشد، اقرباى ارثى صغير منع اباعد را از نگاهداشتن صغير مىتوانند كرد؟ يا اين كه تقديم اقارب، الاقرب فالاقرب رجحان دارد؟. و حضانت مادر را تا چند سال قائل مىباشند بيان فرمايند؟.
جواب: بدان كه حضانت طفل در ايام رضاع با مادر است، و او احق است به آن هر گاه تبرعا شير دهد يا اجرت مساوى ديگران يا كمتر بگيرد، اجماعا. و هر گاه غير اين باشد پدر احق است به آن على الاقوى. و اما بعد از بلوغ هم حق حضانت از براى هيچ يك نيست، و بر اين نيز دعوى اجماع شده. و اما ما بين فطام و بلوغ: پس در آن اقوال بسيار است - متجاوز از هفت قول - و اقوى واشهر اين است كه پدر احق است به پسر، و مادر به دختر تا هفت سال. و اما بعد هفت سال تا زمان بلوغ پس حضانت حق پدر است. پس معنى اين كه حضانت پسر تا هفت سال با پدر است اين است كه مادر تسلطى ندارد تا هفت سال، نه انيكه حضانت پدر بعد هفت سال ساقط مىشود.
اينها همه وقتى است كه پدر و مادر هر دو زنده باشند، و مادر هم شوهر ديگر