حمد را در نمىيابد قرائت را ترك كند و متابعت امام كند.
294 - سؤال: آيا مأموم در بين ركوعات نماز زلزله ملحق به امام مىتواند شد يا نه؟ و بر تقدير جواز به چه نحو تمام نمايد؟
جواب: هر گاه ركوع اول را با امام در نيابد آن ركعت از او فوت شده، و لكن افضل اين است كه باقى ركوعات را به امام بكند با سجود و بعد از آنكه امام برخاست اقتدا كند و يك ركعت را با او بكند و ركعت ديگر را با خود بكند و هر يك از ركوعها، ركن نماز است.
295 - سؤال: شك ركوعات نماز زلزله به منزله شك در افعال است يا شك در ركعات است؟
جواب: به منزله شك در ركوع است، مگر در شك ما بين ركوع پنجم و ششم كه مىگردد به شك ميان يك ركعت و دو ركعت و نماز باطل مىشود.
296 - سؤال: نماز زلزله در هر زمينى كه واقع شده بر اهل همان واجب است يا بر هر كسى كه زلزله را شنيده است، هر چند در آن زمين نباشد.
جواب: ظاهر اين است كه بر اهل همان زمين واجب است نه غير آن، چنان كه مقتضاى عقل و تبادر از اخبار و علتى كه مستفاد مىشود از آنها. كه آن حصول خوف و فزع است.
297 - سؤال: هر گاه مستحبات نماز، بر وجه فاسد واقع شود، مثل اينكه فقره‌اى را غلط بخواند يا اينكه العياذ بالله در كيفيت قرائت آن فقره سمعه نمايد آيا نماز صحيح است به اعتبار اينكه جزء ماهيت و شرط آن نيست يا باطل است به اعتبار تعلق نهى به خارج مقارن و او موجب فساد است؟
جواب: هر گاه غلط بخواند در حكم كلام آدميين مىشود كه عمد آن به دو حرف يا زياده باطل است و سهو آن موجب سجده سهو و هرگاه قصد ريا و سمعه كند، پس در آن اشكال است، زيرا كه هر چند از ذكر مطلوب در نماز محسوب نيست به سبب فقد نيت و ليكن داخل مطلق ذكر مىشود، پس باطل نباشد و چون متبادر از ذكر قرآن و دعايى