بسم الله الرحمن الرحيم فاطمه كوثرى است كه خدايش او را عطا كرده است.
فاطمه رائحه طوبى است، كه بابش شب معراج از آن تناول نموده است.
فاطمه انسيه آسمانى است، كه با مامش - خديجه - قبل از تولد انيس بوده است.
فاطمه مادر ذبح عظيم است، كه او را ام ابيها نموده است.
فاطمه مام ائمه: دو سيد شباب اهل جنت است.
فاطمه نقطه مركزى وفد عازم مباهله نجران است.
فاطمه محور أب و بعل و بنى، در حديث كساء و خلقت است.
فاطمه.....
بل هي ام الكلمات المحكمة * في غيب ذاتها فكانت مبهمة في افق المجد هي الزهراء * للشمس من زهرتها الضياء بل هي نور عالم الانوار * و مطلع الشموس والاقمار فاطمه در محراب عبادت ضياء بخش ملكوت و سماوات است.
فاطمه حوراء انسيه است، كه دستانش به دستاس تأول، و بازويش به تازيانه ورم كرده است.
فاطمه معصومه ايست كه غضب و رضايش، غضب و رضا الله است.
فاطمه مرضيه، محدثه، طاهره، بتول، منصوره سماوات است.
فاطمه مدافع و غم خوار امام زمانش است، كه در آن لحظات سخت - وقت شهادت محسن - از فضه سراغ على (عليه السلام) را مى گيرد.