خواب روند، و با كم غذا دادن به ايشان، آنان را بيدار نگاه مى داشت، و براى اين منظور در روز قبل مواردى را آماده مى كرد، و مى فرمود:
محروم و زيانكار كسى است كه از خير شب قدر محروم باشد.
(26) سخن آن حضرت در گرامى داشتن ميهمان روايت شده: مردى نزد پيامبر آمد و از گرسنگى شكايت كرد، آن حضرت فرمود: امشب چه كسى أو را سير مى كند، حضرت على (عليه السلام) فرمود: اى پيامبر من، آنگاه نزد حضرت فاطمه (عليها السلام) آمده و گفت: اى دختر پيامبر نزد تو چيزى هست؟ فرمود:
نزد ما غذائى جز غذاى كودكان باقى نمانده است، اما ما ميهمانمان را بر خود مقدم مى داريم.
(27) سخن آن حضرت در مقدم داشتن همسايه بر خود از امام حسن (عليه السلام) روايت شده كه فرمود: مادرم حضرت فاطمه (عليها السلام) را در شب جمعه اى در محراب عبادت ديدم، همواره در ركوع و سجود بود، تا آنكه طلوع فجر شد، و مى شنيدم كه زنان و مردان را نام برده و بسيار براى آنها دعا مى كند ولى براى خود دعائى نفرمود، گفتم: اى مادر چرا همانگونه كه براى ديگران دعا مى كنى براى خودت دعا نمىنمائى؟ فرمود:
پسرم! ابتدا همسايه آنگاه خاندان خود.