(48) دعاى آن حضرت در محشر براى شفاعت دوستانش روايت شده: در روز قيامت فرشته‌اى بسوى آن حضرت مى آيد كه نزد كسى قبل و بعد ايشان نرفته است، و مى گويد: پروردگارت سلام رسانده و مى گويد: بخواه تا عطا كنم، و حضرت فاطمه (عليها السلام) مى فرمايد:
نعمتش را بر من تمام كرده و كرامتش را گوارايم نمود، و بهشتش را به من ارزانى داشت، از او فرزندانم و نسلم و دوستان آنان را خواستارم.
و در روايتى اين گونه آمده است:
نعمتش را بر من تمام كرده و بهشتش را بر من ارزانى داشت، و كرامتش را گوارايم نمود، و مرا بر تمامى زنان برترى داد، از او مى خواهم كه مرا در مورد فرزندانم و نسلم و دوستان آنان شفيع قرار دهد.
و خداوند فرزندان و ذريه ايشان و دوستانشان و حفاظت آنان را به آن حضرت عطا كرده، آنگاه آن حضرت مى فرمايد:
سپاس خداى را سزاست كه حزن واندوه را از ما زدود، و چشمم را روشن كرد.