(12) دعاى آن حضرت هنگام صبح پروردگارا! در اين صبحگاه تو را شاهد مى گيرم - كه براى شهادت و گواهى، ذات تو كفايت مى كند - همچنين فرشتگانت، و حاملان عرشت، و ساكنين آسمانها و زمينهايت، و پيامبران و رسولانت، و بندگان صالح تو و تمام بندگانت را شاهد مى گيرم، كه تو خداوندى هستى كه معبودى جز تو نيست، يگانه بوده، و شريكى ندارى، و معبودهاى ديگر غير از تو، از فراز آسمانها تا ژرفاى زمينها، موهوم و باطل مى باشند.
تو برتر و گرامىتر و بزرگوارتر از آنى كه توصيف كنندگان كنه تو را به وصف در آورند، يا قلبها عظمت تو را دريابند.
اى كسى كه مدح و توصيف او از توصيف توصيف گران برتر، و اسباب ستايش او از وصف وصف كنندگان بيرون، و عظمت و كبريايى او از گفتار گويندگان والاتر است.
اين قسمت از دعا را سه بار مى گويى.
آنگاه يازده بار مى گويى:
معبودى جز او نيست، يگانه بوده و شريكى ندارد، و پادشاهى و ستايش