حديثى از فضيلتهاى جدت فاطمه (عليها السلام) را برايم بازگو كن، كه اگر آن را به شيعيان بگويم خرسند شوند - تا آنجا كه امام فرمود:
خداوند مى فرمايد: اى اهل محشر من بزرگوارى را براى محمد وعلى و حسن و حسين و فاطمه: قرار دادم، اى اهل محشر سرهايتان را فرود آورده و چشمانتان را پائين اندازيد، اين فاطمه است كه بسوى بهشت مى رود - تا آنجا كه فرمود:
آنگاه كه ايشان به كنار در بهشت مى رسند توقف مى كنند، خداوند مى فرمايد: اى دختر دوستم چرا توقف كردى در حالى كه دستور دادم كه به بهشت روى، فرمود:
پروردگارا: دوست دارم ارزشم در اين روز شناخته شود.
و خداوند مى فرمايد: اى دختر دوستم، بازگرد، در قلب هر كس محبت تو يا يكى از فرزندانت بود، دست او را بگير و داخل بهشت گردان.
(56) دعاى آن حضرت در روز قيامت براى شفاعت امت پدرش روايت شده كه در بين آنچه آن حضرت به همسرش وصيت كرد آن بود كه: هنگامى كه مرا دفن كردى كاغذى كه در آن ظرف قرار دارد را همراه من دفن كن - تا آنجا كه آن حضرت فرمود: - پس جبرئيل بازگشت، و اين نوشته را آورد:
شفاعت امت پيامبر مهر حضرت فاطمه (عليها السلام) است، پس در روز قيامت مى گويم:
خداوندا! اين قباله شفاعت امت پيامبر مى باشد.