اما آنچه هنگام خواب انجام مى گيرد، روايت شيخ در تهذيب و برقى در محاسن ظاهرش تقديم تحميد در بعد از نماز و هنگام خواب است، اما روايتى كه صدوق از رجال عامه نقل كرده و در خصوص خواب است دال بر تقديم تسبيح است.
مرحوم شيخ بهائى گويد: اجماع بر آنست كه در هر دو موضع تحميد مقدم است، اما اين اجماع ثابت نمى باشد، و به عقيده برخى در هر دو موضع تخيير مى باشد، هم چنان كه علامه مجلسي اين گونه فرموده است.
12 - اين دعا را شيخ طوسى در مصباح المتهجد: 220، وكفعمى در مصباح: 72 وبلد الامين: 55 آورده اند.
علامه مجلسي در بحار 95: 205، 86: 175 آن را از مصادر فوق آورده است.
مى گويم: كفعمي در مصباحش دليل ناميده شدن اين دعا به دعاى حريق را آورده است.
13 - اين دعا را سيوطى در مسند فاطمه (عليها السلام): 2 شماره 3، و: 3 حديث 4، و خطيب بغدادي در تاريخ بغداد 8: 48، وهيتمى در مجمع الزوائد 10: 117 آورده اند.
مى گويم: مشابه اين دعا در احراز آن حضرت آمده است.
14 - اين دعا را سيد بن طاووس در مهج الدعوات: 139، از قسمت سوم امالي ابى مفضل شيباني، با سندش به امام حسن، از مادرش حضرت فاطمه (عليهما السلام) نقل كرده است.