همچنين توفيق أبو علم در كتاب اهل البيت: 186 از مهج الدعوات دعارا نقل مى كند.
5 - اين دعارا توفيق أبو علم در كتاب اهل البيت: 187 آورده است.
6 - اين دعارا سيد بن طاووس در فلاح السائل: 173، وعلامه مجلسي در بحار 86: 66 آورده اند.
7 - اين دعارا سيد بن طاووس در فلاح السائل: 202، وعلامه مجلسي در بحار 86: 85 نقل كرده اند.
8 - اين دعارا سيد بن طاووس در فلاح السائل: 238، وعلامه مجلسي در بحار 86: 102 آورده اند.
9 - اين دعارا سيد بن طاووس در فلاح السائل: 251، وعلامه مجلسي در بحار 86: 115 نقل نموده اند.
10 - اين دعارا شيخ ابى الفرج ابن جوزي در صفة الصفوة 2: 4 از حضرت على (عليه السلام) نقل كرده، واز آن در احقاق الحق 10: 279 ذكر مى كند.
11 - اين دعارا برقى در محاسن: 36 با سندش از يحيى بن محمد و عمرو بن عثمان، از محمد بن عذافر از امام صادق (عليه السلام) نقل كرده است.
همچنين شيخ در تهذيب 3: 66، وطبرسي در مشكاة الانوار: 278، و قاضى نعمان در دعائم الاسلام 1: 168 اين دعارا آورده اند، از آنهادر بحار 85:
334 نقل شده است.
درمصادرى كه تاكنون ذكر كرده ايم تركيب اينگونه است: تكبير، تحميد، تسبيح، ودر موارد زير تسبيح مقدم بر تحميد است: