إثنا عشر رسالة - المحقق الداماد - ج ٣ - الصفحة ٣٥
ابو جعفر بن بابويه رضى الله تعالى عنه حكم به وجوب اعاده و احتجاج به روايت عمار ساباطى كرده است و آن روايت محمول است بر استحباب على الاصح سى و يكم متوضى را به سبب خروج مذى اعاده وضو مستحب است و آن به فتح ميم و اسكان ذال معجمه آبى است رقيق لزج كه بعد از ملاعبت زنان يا به قبيل از روى شهوت بيرون مىآيد و ابن جنيد آنرا ناقص طهارت و موجب اعاده وضو شمرده و احتجاج به روايتى كرده كه اصح عمل آن است بر استحباب سى و دويم بعد از خروج و ذى اعاده وضو سنت و آن به اعجام ذال ساكنه آبى است كه ساعتى بعد از آن خروج منى بيرون مىآيد و ابن جنيد آنرا ناقص طهارت و موجب اعاده وضو مىداند سى و سيم اعاده وضو به سبب خروج ودى به سكون دال مهمله و آن آبى است كه عقب بول بعد از استبراء بيرون مىآيد در اخبار امر به اعاده وضو و تعليل به آنكه اين رطوبت از دريره بول به اهمال دال مفتوحه بيرون مىآيد وارد است و هر يك از اين سه رطوبت طاهر است و شستن بدن و بيات از هيچيك لازم نيست سى و چهارم كسى را كه متعمدا در نماز قهقهه كند اعاده وضو سنت است و ابن جنيد حكم به وجوب اعاده كرده و متمسك شده به مقطوعه سماعه كه محمول است بر ندب
(٣٥)
الذهاب إلى صفحة: «« « ... 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 ... » »»
الفهرست
الرقم العنوان الصفحة