چيزى ازاله خبث بول نمىكند به نص سيد المرسلين واوصياء معصومين صلى الله عليه وعليهم اجمعين و اجماع مجتهدين فرقه ناجيه اماميه رضوان الله تعالى عليه و اقل مقدارى كه مجزى است دو مثل بولى است كه بر حشفه مانده باشد با تخلل انفصال كه دو مرتبه آب ريختن متحقق شود چنانكه حديث نشيط بن صابح از ابن عبد الله الصادق عليه السلام افاده آن مىكند و در فقيه لفظ مرتين صريحا مذكور است و توقف علامه رحمة الله تعالى در منتهى در صحت حديث به جهت آنكه مروك بن عبيد در طريق است و حال او معلوم نيست وجهى ندارد چه مروك بن عبيد جليل القدور و معروف الحال و جلالت و توثيقش در علم رجال ثابت و متين است و نيز منطوق روايات ديگر كه ازاله نجاست بول از بدن يا از رخت به دو بار شستن مىشود مخرج بول را شامل است و ابو الصلاح حلبى رحمه الله تعالى نفى مقدور كرده مىگويد ضابطه در استنجاء از بول مقدارى از آب است كه مزيل عين نجاست و اثر آن باشد و تعدد و تخلل انفصال در شستن لازم نيست و علامه نيز رحمه الله تعالى در نهاية اختيار اين قول كرده است و پيش من عمل و اعتماد بر قول مشهور است و استنجاء از براز اگر از مخرج متعدى شده حواشى و حول اطراف مخرج را آلوده