پر كند و روايت ناقضيت محمول است بر استحباب چهلم اگر متوضى تخليل دندان كند و خونى بيرون آيد كه مستكره طبع باشد اعاده وضو (سنت است و بعضى بعد از حجامت نيز اعاده وضو را) سنت مىدانند چهل و يكم اگر كسى استنجاء به آب ناكرده وضو كند اعاده وضو بعد از استنجاء به آب او را سنت است هر چند قبل از آن وضو استجمار كرده باشد اعاده واجب نيست على الاصح وصدوق أبو جعفر بابويه را رحمه الله تعالى مذهب آن است كه استنجاء به آب شرط صحت وضو است و وضو قبل از استنجاء واجب الاعاده است و متمسك به روايتى كه اصح عملى آنهاست بر استحباب چهل و دويم اگر متوضى چشمه احليل خود را فتح كند وضو را اعاده كردن سنت است على الاصح و ابو جعفر بن بابويه در فقيه حكم كرده است كه وضو به سبب آن منقص مىشود و اعاده وضو و نمازى كه به آن وضو گذارده باشد واجب است چهل و سيم آنكه از دبر يا از احليل خونى سيلان كند اعاده وضو سنت است خواه معلوم باشد كه خالى است از ملاطحت مخالطت غايط يا بول و خواه معلوم نباشد و پيش ابن جنيد اگر خلو مشكوك فيه باشد اعاده واجب است چهل و چهارم