إثنا عشر رسالة - المحقق الداماد - ج ٣ - الصفحة ٣٤
وضو است از براى اين سجده و مستند استحباب اصل وضو روايت صدوق است رضوان الله تعالى عليه بسنده عن ابى عبد الله الصادق عليه السلام قال من سجد سجده انشكر لنعمه وهو متوضى كتب الله له بها عشر صلوة ومحاهنه (عشر) خطايا عظاما بيست و هشتم اصل وضو از براى سجده تلاوت مطلقا سنت است و شرط كماليت است نه شرط صحت على ما هو الاضح و پيش بعضى از براى سجدات عزايم بخصوصها واجب است وابن حبند واجب مىداند مطلقا و شرط اصل صحت مىداند و روايت ابى بصير از صادق عليه السلام نفى آن مىكند و به منطوق متن دلالت بر آن دارد كه طهارت مطلقا شرط سجده تلاوت نيست و از جنب و حايض نيز صحيح است و شيخ طوسى در نهايه منع صحت آن از حايض كرده است بنابر روايتى كه در باب حايض بخصوصها روايت كرده بيست و نهم كسى كه تكفين ميت مىكند سنت است كه از براى تكفين وضو كند به طريق وضوى نماز پس بعد از وضو تكفين كند چنانچه شيخ شهيد ره در بيان و در ذكرى آورده است سى ام اگر كسى مس باطن دبر يا احليل خود كند مستحب است كه اعاده وضو كند و همچنين اگر مس باطن يا ظاهر دبر يا قبل ديگرى كرده باشد به ظاهر يا به باطن كف خواه حلال و خواه حرام اعاده وضو سنت است و صدوق
(٣٤)
الذهاب إلى صفحة: «« « ... 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 ... » »»
الفهرست
الرقم العنوان الصفحة