كسانى مىشود كه آنرا مىخورند، بعلاوه اين حيوانات مبتلا به خنازير ومرض سل هستند، چونكه هواى آزاد وورزش طبيعى ندارند. زمانيكه حيوانى را چاق مىكنند اين دليل نمى شود كه چون گوشت بيشتر دارد عضلاتش نيز سالم تر است، زيرا مواد زيادى كه بدرد بدن نمىخورد بشكل چربى زير پوست جمع مىشود هر چه بيشتر آدميان وجانوران چاق بشوند، بيشتر ناخوش مىباشند بعلاوه در گوشت گوسفند اهلى غدد وكرمهاى مختلفه وجود دارد.
برترى خوراكهاى نباتى در حيوانات نيز امتحان شده است، سگ وگربه كه اصلا حيوان گوشتخوار مىباشند ديده مىشود، گاهى اغذيهء نباتى را بگوشت ترجيح ميدهند وبواسطهء پذيرفتن اين خوراك، اهلى ورام ومهربان مىشوند همچنين هوش آنها ترقى ونشو ونما مىكند بدون اينكه براى آنها ضرر داشته باشد، ولى حيوانات گياهخوار كه گوشت ميدهند نتيجه بعكس مىبخشد. اگر گياهخوارى گاهى سبب اغتشاش بشود براى آن است كه خوراك خود را بد انتخاب مىكنند وهمان اثرى را دارد كه وافورى يا عرقخور بخواهد مهيج خود را ترك بنمايد، از اين رو چون بدن را گوشت مسموم كرده، ممكن است يكى دو روز احساس ضعف بكند.
ابتدا گوشت زيادى وناخوش در بدن آب مىشود وپس از آن تعادل سلامتى برقرار ميگردد، لهذا ترسيده ترس خوراك ديرينه را پيش مىگيرند. ديگر اينكه اطباء وقتى بناخوش تجويز گياهخوارى را مىنمايند كه بدن از استعمال گوشت ودواهاى گوناگون مسموم شده آنوقت بيماران از اين خوراك يك معجزه مىخواهند وزمانى كه ناخوشى برطرف شده دوباره همان خوراك قبل خود را پيش گرفته، گياهخوارى را جزو دوا تصور مىنمايند.
آزمايشهاى عملى كسانى هستند كه پس از پذيرفتن دلايل گياهخوارى ترديد دارند كه از روى آن رفتار بنمايند وميترسند كه مبادا سبب ناتوانى وضعف مزاج بشود. اين ترس از آنجا پيدا شده كه عوام گمان مىكنند كه گوشت يك خوراك مقوى است وعضلات را تقويت مىكند. ما مىرويم اجمار مشاهدات و