گياهخواران بر گوشتخواران مزيتهائى دارند وآن اينست كه ديرتر از گوشتخواران خسته مىشوند. مثلا شير وببر در موقع زد وخورد انرژى خود را فقط در يكى دو حمله حفظ مىكنند، ولى همينكه در حملاتشان موفق نگشتند قواى خود را از دست داده از پاى درميآيند، ولى حيوانات گياهخوار مثل فيل واسب انرژى خود را تا دير زمانى محفوظ نگاه ميدارند وخيلى دير خسته مىشوند، همين طور كسى كه گوشت مىخورد زودتر از كسيكه گياهخوار وميوه خوار است خسته مىگردد بهمين جهت ورزشكاران اروپائى حتى المقدور از خوردن گوشت خوددارى مىكنند مخصوصا كسانيكه مىخواهند در مسابقهء دو شركت كنند.
گفتيم ما حيوان ميوه خوار هستيم زيرا چنانكه گفتيم نه دندان گوشتخواران را داريم ونع معده علف خواران را.
گياهخوارى از غلظت خون جلوگيرى مىكند وبدينوسيله از تصلب شرائين و فشار خون ونقرس وديابت جلوگيرى مىكند. در گياهخواران كمتر اشخاص چاق پيدا ميشوند.. در صورتيكه در گياهخوارى خوردن تخم مرغ وكره ومخصوصا شير توأم باشد بهترين نتايج بدست توانيم آورد، با خوردن چنين غذاها ما ميتوانيم از فساد اعضاء رئيسه (مثل غده درقى، جگر سياه، كليه وغيره) جلوگيرى كنيم ولى نبايد بخوردن سبزيها افراط كرد زيرا افراط در گياهخوارى موجب سوء هاضمه واتساع معده مىشود وتن را ناتوان مىگرداند، ما چون ميوه خوار هستيم بايد بحداكثر ميوه بخوريم.
افراط در گوشتخوارى نه فقط موجب ضعف روده ها واعصاب مىشود ومسموميت خون را توليد مىكند، بلكه به غدد (مخصوصا غدد درقى) وپانكراس وكليه زيان مىرساند.
بتجربه ثابت شده كسانيكه مبتلا به درد كبدند، اگر گوشت بخورند مرض شان شدت مىيابد ولى اگر برعكس بخوردن سبزى وميوه پردازند بسرعت حالشان رو به بهبودى مىنهد چرا كه گوشت موجب مىشود چنين اعضاء بيشتر كار كنند.