(نيكلا خانيكف) راجع بخوراك تاجيكهاى افغانستان مىگويد: (.. اما پايهء خوراك مردم، روى پرورش درخت توت قرار گرفته كه غرس آن خيلى وسيع مىباشد.
توتها را جلو خورشيد خشك كرده آرد مىنمايند واز آن نان درست مىكنند. اگر بظاهر اهالى كوهستان قضاوت بنمائيم اين خوراك خيلى سالم است ومطابق حساب (ايروين) غرس درخت توت خيلى بيشتر از مردمان را خوراك ميدهد كه يك كشت زار گندم بهمان مساحت نخواهد توانست.) دكتر (الدفيلد) مىگويد: (اگر از من بپرسند آيا كسانى كه از خوردن گوشت پرهيز نموده‌اند كم بنيه وضعيف شده‌اند؟ پاسخ ميدهم كه در بيشتر اوقات به ثبوت پيوسته كه آنان جسما بيشتر قوى شده‌اند وذهن آنان روشن وجدى گرديده است.) دكتر (والترهدون) اظهار ميدارد: (آزمايش روى خودم كه از گوشت ماهى و چارپايان وپرندگان همچنين مشتقات آن پرهيز مىنمايم (باستثناء استعمال كمى شير و كره وتخم مرغ) وتاريخ آن به بيست وپنج سال مىرسد كه بدون لغزش تا امروز پيروى نموده‌ام، (خويشاوندان من در سن شصت سالگى شروع بهمين امتحان كردند واكنون هر كدام از آنان 80 إلى 90 سال دارند ودر كمال صحت زندگانى مىكنند.) من اين طريقه را در عمليات طبى خودم امتحان كردم وآنرا يك كمك خيلى بزرگى در بهبودى ناخوشى ها يافتم وحقيقة در بسيارى از مواقع آن را كافى ديدم كه بدون دوا معالجه مىنمايد.) حيوانات ميوه خوار از حيث قوت بهيچوجه كمتر از جانوران درنده نمىباشند، مثلا ميمون لولهء تفنگ را گرفته ومانند چوب نازك از ميان مىشكند. آيا فيل وگاو واسب وغيره كه حيوانات آرام وبردبار وبى آزار هستند واز گردهء آنها كارهاى شاقه ميكشند علف خوار نمى باشند؟
در بلژيك پروفسور فاكولته دكتر (بوتيكو) كه گياهخوار نبوده يك رساله در اين خصوص نوشته ودر مقدمهء آن مىگويد: (من گياهخوار نيستم، من اين (تز) را برگزيدم تا عقايد جاريه دربارهء گياهخوارى را كمى روشن بكنم. من مطابق نشانيها در حدود پنجاه نفر