خسرو، شيخ نجم الدين رازى، ابوالعلاء معرى، شيخ عطار، مولوى، غيبيون، يزدانيان، مزداسنان وغيره، باكن، كرناور، گاسندى، ميلتن، شودن برگ، نيوتن، پاسكال، فنه لون، مونتنى، برناردن دومن پيير، آنكتيل دوپرون، شارل - ندييه، ژان ژاك روسو، فرانكلن، شلى، لامارتين، واكنر، ميشله، شوپن هاور، تولستوى، فابر، ركلوس، بوسوئه وولتر، اديسون، مترلينگ، كارپانتر وغيره..
در بيشتر كيشها نيز پرهيز از گوشتخواران تأكيد شده.
هندوهاى برهمائى يا بودائى بكلى از خوراك حيوانى پرهيز مىكنند چونكه مذهب آنان قدغن اكيد نموده.
مصريان باستانى نيز از گوشت احتراز مىنموده‌اند چونكه حيوانات را مقدس ميدانستند وفيثاغورت كه محرم به طريقت آنان بوده، اين عقيده را در يونان رواج داد.
چنانكه از كتب قديمى هندى ها استنباط مىشود، نژاد آرين در ابتدا از خوردن گوشت پرهيز ميكرده در قوانين مانو (ماناوادهار ماساسترا) كه يكى از كتب كهنهء هنديها است نوشته: (كسى كه پيروى قوانين را نموده ومانند ديو تشنه بخون گوشت استعمال نكند در اين دنيا به نيك سيرتى كامل رسيده واز شكنجهء ناخوشى ها ايمن خواهد بود).
نخستين قانون بودا مىگويد: (مكشيد - با محبت باشيد وسير دايرهء تكامل جانوران را خراب مكنيد.) از اين جهت مردمان ژاپن، چين وهندوستان كه بيشتر اهالى روى كرهء زمين را تشكيل ميدهند گياهخوار مىباشند.
شت زردشت در اندرزهاى خودش كشتن جانوران بى آزار را كه آفريدگان اهورامزدا هستند يك جنايت زشت ميداند.
در اوستا كشاورزى اولين كار مقدس انسانى است، همچنين خوراكهاى پاكيزه كه زمين بشكل ميوه بما ميدهد ستايش مىنمايد. براى اين ملت كشاورزى وروستا مرگ هر حيوانى كه از جملهء آفريدگان اهرمزد بوده يك نفع اهريمن بشمار مىآمده ودر