درو خواهند كرد. انسان خون مىريزد، تخم بيدادى وستمگرى ميكارد پس در نتيجه ثمره جنگ ودرد ويرانى وكشتار ميدرود. انسانيت پيشرفت نخواهد كرد وآرام نخواهد گرفت وروى خوشبختى وآزادى وآشتى را نخواهد ديد تا هنگاميكه گوشتخوار است.
اين اشتباه از يكجا ناشى مىشود كه انسان گمان كرده كه ناگزير به كشتار براى زندگانى است وگوشت خوراك مقوى است، اگر نخورند مىميرند وحقيقتا بايد احتياج خوردن گوشت، براى زندگانى انسان احتراز ناپذير باشد تا بتواند براى پوزش جناياتى كه هرروز چندين ميليون بار روى كرهء زمين از او سر ميزند كفايت بكند. آيا زندگانى انسانى بسته است باستعمال گوشت.
خوراكهاى حيوانى بدون اينكه براى بدن لازم وسودمند باشد، آيا بر قواى آن مىافزايد يا اينكه زيان آور است وبايد آنرا بر ضد سلامتى وزندگانى دانست.
اين يك درد بى دوا ويك جنايت ناگفتنى وننگين ترين رذالتها خواهد بود.
ما مىرويم از روى علوم جديد وعلم الحيوة وتشريح بدن وعلم الاعضاء وتجزيهء شيميائى وعقايد اطباء وتجربيات علمى وغيره نشان بدهيم كه گوشت نه تنها براى بدن انسان لازم نمىباشد، بلكه از هر حيث زيانهاى سنگينى بردوش جامعهء بشر گذاشته است وبراى بدن بجز يك مهيج كشنده چيز ديگر نيست. (بروكسل 18 سپتامبر 1926)