با كتاب خدا موافق نيست من آن را نگفته ام " (1).
اما اهل سنت درست بر عكس عمل مىكنند يعنى سنت را بر قرآن مقدم مىدارند و شايد به همين خاطر خود را اهل سنت ناميده اند.
علت آن است كه اينها مىبينند كارهائى كرده اند كه با قرآن مخالف است و با آنها انس گرفته اند و حاكمانشان براى توجيه توسط جاعلين، احاديث دروغى را به پيامبر (صلى الله عليه وآله) نسبت داده اند كه با قرآن مخالفت دارد لذا گفته اند كه سنت بر قرآن حاكم است، يا آن را نسخ مىكند، نظير آيه وضو و متعه (2).
ه‍: سنت پيامبر (صلى الله عليه وآله) خلفاى سه گانه - يعنى " ابوبكر " و " عمر " و " عثمان " - از نوشتن احاديث پيامبر (صلى الله عليه وآله) جلوگيرى مىكردند وحتى گفتگوى، آن را نيز قدغن نمودند، تا جائى كه " عمر " از صحابه خواست كه كتابهاى حديث موجود نزد خود را بياورند، آنها گمان كردند كه مىخواهد همه را يك جا جمع كند تا اختلافى در بين نباشد، لذا كتابهايشان را آوردند، اما او همه آنها را در آتش سوزاند (3).