چكيده انديشه‌ها (فارسي) - الدكتور محمد التيجاني - الصفحة ٦٠
در روايات زيادى پيامبر (صلى الله عليه وآله) ائمه بعد از خويش را دوازده نفر معرفى كرده است، از جمله:
- " دين همچنان پا بر جاست تا قيامت بر پا شود، ودوازده خليفه بر شما خلافت كنند كه همه آنها از قريش هستند " (1).
اهل سنت در تطبيق اين روايات اختلاف كرده اند، تا جائى كه معاويه و يزيد و بنى مروان را نيز از مصاديق آن به شمار آوردند (2).
اما حقيقت اين است كه اهل سنت تا سال 230 على (عليه السلام) را جزو خلفاى راشدين هم نمىدانستند و او را بر منابر لعن مىكردند، در اين سال بود كه " احمد بن حنبل " نام آن حضرت را در زمره خلفاى راشدين به حساب آورد (3) وگفت:

(1) صحيح " مسلم "، كتاب الأمارة، باب 1، ح 10، ج 3، ص 1453. (همراه با راستگويان ص 77 تا ص 81).
(2) تاريخ الخلفاء، " السيوطى "، فصل في مدة الخلافة، ص 10 تا ص 12.
" سيوطى " پس از نقل اقوال، مصداق دوازده نفر را اين گونه معرفى مىكند:
" خلفاى چهارگانه "، " حسن "، " معاويه "، " ابن زبير "، " عمر بن عبد العزيز "، " مهتدى عباسى "، " ظاهر "، دو نفر ديگر باقى مىماند كه يكى شان مهدى منتظر است.
آنگاه در فصل بعدى احاديثى از پيامبر (صلى الله عليه وآله) كه دلالت بر بيم دادن به حكومت بنى اميه دارد را مىآورد، از جمله:
- " پيامبر در خواب ديد كه بنى مروان همچون ميمونهائى بر منبر او بالا مىروند، كه موجب اندوهش گشت و همين باعث شد كه تا زمان مرگ لبخندى بر حضرت نديدند ". (تاريخ الخلفاء، ص 13).
(3) طبقات الحنابله، الطبقة الاولى، باب الواو، ش 510، " وريزة بن محمد الحمصى "، ج 1، ص 393.
(٦٠)
الذهاب إلى صفحة: «« « ... 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 ... » »»