در روايات زيادى پيامبر (صلى الله عليه وآله) ائمه بعد از خويش را دوازده نفر معرفى كرده است، از جمله:
- " دين همچنان پا بر جاست تا قيامت بر پا شود، ودوازده خليفه بر شما خلافت كنند كه همه آنها از قريش هستند " (1).
اهل سنت در تطبيق اين روايات اختلاف كرده اند، تا جائى كه معاويه و يزيد و بنى مروان را نيز از مصاديق آن به شمار آوردند (2).
اما حقيقت اين است كه اهل سنت تا سال 230 على (عليه السلام) را جزو خلفاى راشدين هم نمىدانستند و او را بر منابر لعن مىكردند، در اين سال بود كه " احمد بن حنبل " نام آن حضرت را در زمره خلفاى راشدين به حساب آورد (3) وگفت: