2 - * (ثم أورثنا الكتاب الذين اصطفينا من عبادنا) * (1).
يعنى: " آنگاه ما بندگان برگزيده خويش را وارثان كتاب قرار داديم ".
3 - * (لا يمسه إلا المطهرون) * (2).
يعنى: " جز پاكان كسى آن را احساس نمىكند ".
در آيه ديگر اين پاكان را معرفى كرده است كه:
* (إنما يريد الله ليذهب عنكم الرجس أهل البيت ويطهركم تطهيرا) * (3).
يعنى: " همانا خداوند اراده كرد كه پليدى و ناپاكى را از شما اهل بيت بزدايد و پاكتان گرداند ".
نتيجه اين دو آيه اين است كه اهل بيت - كه همان پاكانند - حقيقت و درون قرآن را احساس مىكنند (4).
اختلاف ديگر در اين است كه نزد شيعه به هنگام تناقض ميان قرآن و سنت، قرآن مقدم است، امام صادق (عليه السلام) مىفرمايد:
پيامبر (صلى الله عليه وآله) در " منا " براى مردم سخنرانى كرد و فرمود:
- " اى مردم هر چه از من به گوش شما رسيد كه با كتاب خدا موافق است من آن را گفته ام، و هر چه از سوى من به شما رسيد كه