استخفاف به سنت تنفل (1) است، نه بيشتر. بنابراين، با انجام نوافل، ديگر مشكلى باقى نمى ماند.
البته بحث از فضيلت اوقات نماز، خود محتاج فرصتى ديگر است كه در ميان فقهاى شيعه نيز نظرات مختلفى ابراز شده است، و آنچه ذكر شد، مفاد روايات صحاح اهل تسنن مى باشد.
خلاصهء اقوال فقها در جمع بين صلاتين در پايان، اقوال فقها در مورد جمع بين صلاتين، به اين صورت خلاصه مى شود:
1 - قول حنفيه: آنها قائل به عدم جواز جمع بين صلاتين هستند، نه در سفر و نه در حضر، به هر عذرى، مگر در دو مورد: يكى در عرفه و ديگرى در مزدلفه، آن هم با شرايط خاص.
2 - مشهور شافعيه: آنها قائل به جواز جمع هستند، براى مسافر و در باران و برف، آن هم با شرايطى. به نظر آنان، به خاطر تاريكى شديد، باد، ترس و مرض، جمع جايز نيست.
3 - مشهور مالكيه: آنها اسباب جمع را از اين قرار مى دانند: سفر، بيمارى، باران، گل آلود بودن با تاريكى آخر ماه، و در عرفه ومزدلفه براى حجاج با شرايطى.
4 - قول حنابله: آنها در اين موارد جمع را جايز مى دانند: در عرفه و مزدلفه، براى مسافر، بيمار، زن شيرده، زن مستحاضه، سلس البول (2)، عاجز از طهارت آبى يا تيمم، عاجز از شناخت وقت، خائف بر نفس يا مال يا