تشيع در تسنن (فارسي) - السيد محمد رضا مدرسي - الصفحة ١٦٩
مسح، يا شستن پاها؟
مهم ترين مسأله مورد اختلاف در وضو بين اهل تشيع و تسنن، وظيفه اى است كه شخص وضو گيرنده نسبت به پاهاى خود دارد.
اكثريت اهل تسنن به پيروى از مذاهب اربعه معتقدند كه بايد پاها را تا كعبين (1) شست، اما عده اى از فقهاى بزرگ اهل تسنن و همه شيعيان اعتقاد دارند كه آنچه به آن امر شده است، مسح پاها تا كعبين است، نه غسل (شستن) آنها.
برخى از فقهاى اهل تسنن نيز قائل به تخيير بين مسح و غسل شده اند و بعضى ديگر از آنها به جمع بين هر دو، فتوا داده اند.
آيهء شريفه درباره ء وظيفهء وضو گيرنده نسبت به پاها مى فرمايد: * (و امسحوا برءوسكم وأرجلكم الى الكعبين) *.
در ميان قراءت‌هاى غير شاذ، كلمه " ارجل " دو گونه قراءت شده است:
يكى اعراب به جر (ارجلكم) و ديگرى اعراب به نصب (ارجلكم). اكنون

1. به نظر مشهور يعنى قوزك پاها.
(١٦٩)
مفاتيح البحث: الغسل (1)
الذهاب إلى صفحة: «« « ... 164 165 166 167 168 169 170 171 172 173 174 ... » »»