او در استدلال بر اين كه تنها مسح بعض سر واجب است، از گروهى از اهل عربيت چنين نقل مى كند:
هر گاه " باء " بر متعلق فعلى وارد شود كه به خودى خود متعدى است، براى تبعيض است، مثل: آيه كريمه * (وامسحوا برءوسكم) *، ولى اگر فعل به خودى خود متعدى نبود، " باء " براى الصاق است، مثل:
قول خداوند: * (وليطوفوا بالبيت العتيق) *. (1) برخى گفته اند اساسا تفاوت مثل " مسحت المنديل " (2) با " مسحت بالمنديل " يا " مسحت الحائط " (3) با " مسحت يدى بالحائط " در آن است كه بدون " باء " ظهور در استيعاب دارد و دومى ظهور در تبعيض.
" ابوالسعود " در تفسير آيهء كريمه مى گويد:
تحقيق آن است كه " باء " بر تضمين معنى الصاق در فعل دلالت دارد، گويا گفته شده است: " والصقوا المسح برءوسكم " و اين اقتضاى استيعاب، يعنى مسح تمام سر ندارد، بر خلاف جايى كه بگويد:
" امسحوا رءوسكم " كه مثل قول خداوند است * (فاغسلوا وجوهكم) *. (4) بنابر اين، اكثريت قوى فقهاى اهل تسنن، مسح بعض سر را كافى مى دانند. فقهاى شيعه نيز همگى مسح تنها قسمتى از سر را واجب مى دانند و شرط مى كنند كه حتما اين بخش سر بايد جلوى سر باشد. البته در تعيين مقدار لازم از آن اختلاف است. مشهور بين فقهاى شيعه آن