حنيفة إلى أن مسح بعضه هو الفرض، ومن أصحاب مالك من حد هذا البعض بالثلث ومنهم من حده بالثلثين. وأما أبو حنيفة فحده بالربع، وحد مع هذا، القدر من اليد الذى يكون به المسح، فقال: إن مسحه بأقل من ثلثة أصابع لم يجزه. وأما الشافعى فلم يحد في الماسح ولا في الممسوح حدا، (1) علما اتفاق كرده اند بر اين كه مسح سر از واجبات وضو است، ولى در اندازه لازم از مسح سر اختلاف دارند. " مالك " قائل به اين است كه مسح تمام سر واجب است. " شافعى " و بعضى از اصحاب مالك و ابوحنيفه بر اين عقيده اند كه فقط مسح مقدارى از سر واجب است.
بعضى از اصحاب مالك كه معتقد به وجوب مسح مقدارى از سر هستند، مقدار لازم را يك سوم سر معين كرده اند. بعضى ديگر مقدار آن را دو سوم سر تعيين كرده اند. " ابوحنيفه " مى گويد: مقدار آن يك چهارم است. و علاوه بر اين، " ابوحنيفه " مقدارى از دست را كه با آن مسح مى شود تعيين كرده است و گفته: اگر سر را به كمتر از سه انگشت مسح كند كافى نيست. " شافعى " نه براى دست و نه براى سر، حدى را معين نكرده است.
" ابن رشد " سپس اضافه مى كند: اصل اين اختلاف ناشى از آن است كه " باء " در كلام عرب مشترك بين دو معناست:
1) زائده، مثل قول خداى تعالى: * (تنبت بالدهن) * (2) بنا بر قراءت به ضم " تاء " وكسر " باء ". (3)