صحيفة المهدي (ع) (فارسي) - جمع الشيخ جواد القيومي - الصفحة ١٧٧
پروردگارا! گناه كردن من نه از جنبه تكذيب تو، و نه از جنبه خروج از ساحت عبوديت و بندگى تو، و نه به جهت انكار ربوبيت تو مى باشد، بلكه پيروى هواى نفس كرده و شيطان مرا فريب داد.
حجت و دليل براى توست، اگر در مقابل گناهانم مرا عذاب كنى ستمگر نبوده، و اگر مرا آمرزيده و مشمول رحمتت گردانى بدرستى كه تو بخشنده و بزرگوارى، أي بزرگوار أي بزرگوار... تا آنكه نفس تمام شود.
سپس بگويد:
أي آنكه از هر چيز در امانى و همه اشياء از تو هراسان و در وحشتند، از تو مى خواهم به حق در امان بودنت از هر چيز و هراس هر چيز از تو، بر محمد و خاندانش درود فرستاده و به من در جان و خانواده و فرزندان و آنچه به من ارزانى داشته أي امنيتى عطا فرمايى كه از هيچ كس نترسيده و از كسى بيمى به خود راه ندهم، تو بر هر كار توانائى، و خداوند براى ما كافى بوده و او بهترين وكيل است.
أي كفايت كننده ابراهيم در مقابل نمرود، و اى كفايت كننده موسى در مقابل فرعون، و اى كفايت كننده محمد - كه درود خدا بر أو و خاندانش باد - در مقابل گروههاى مختلف، از تو مى خواهم كه بر محمد و خاندانش درود فرستى، و مرا از شر فلان پسر فلان رهايى بخشى.
سپس به سجده رفته و حاجت خود را بطلبد.
(١٧٧)
الذهاب إلى صفحة: «« « ... 167 169 171 173 175 177 179 181 183 185 187 ... » »»
الفهرست