مى گردانى، و تو را مى خوانم به آن اسم يكتاى بى همتاى. تو كه در وحدانيت يكتاست و در بى نيازى بى همتا. و تو را مى خوانم به آن نامت كه با آن آب را از سنگ سخت شكافته و از هر جا كه اراده نمودى جارى ساخته اى، و تو را مى خوانم به آن نامت كه با آن خلقت را آفريدى، و هر گونه كه خواسته اى و هر طورى كه خواسته اند روزيشان داده اى.
اى كسى كه روزها و شبها أو را تغيير ندهند، تو را مى خوانم به آنچه نوح تو را با آن خواند، آن هنگام كه تو را مخاطب قرارداد، پس أو و همراهانش را نجات داده و قومش را هلاك نمودى.
و تو را مى خوانم به آنچه خليل تو ابراهيم با آن تو را خواند، آنگاه كه تو را مخاطب قرارداد، پس أو را نجات داده و آتش را به روى سرد و سلامت نمودى.
و تو را مى خوانم به آنچه كليم تو موسى تو را با آن خواند، پس دريا (رود نيل) را شكافتى و او و بنى اسرائيل را نجات داده و فرعون و قومش را در آن غرق ساختى.
و تو را مى خوانم به آنچه روح تو عيسى تو را با آن خواند، آنگاه كه تو را مخاطب قرار داد، پس أو را از دشمنان نجات داده و بسوى خودت بالا بردى، و تو را مى خوانم به آنچه حبيب تو و برگزيده و پيامبرت محمد، تو را با آن خواند، پس دعايش را اجابت كرده و از احزاب و گروهها نجاتش دادى و بر دشمنانت ياريش نمودى.