بجان خودم سوگند، نطفه اين فساد بسته شد، در انتظار باشيد تا اين مرض فساد در پيكر جامعه منتشر شود، آنگاه از پستان شير خون تازه و زهرى هلاك كننده بدوشيد، در اينجاست كه رهپيمايان راه باطل زيانكار شده، و آيندگان عاقبت اعمال گذشتگان را مى يابند، آنگاه جانتان با دنيايتان، و قلبتان با فتنه ها آرام مى گيرد، و بشارت باد شما را به شمشيرهاى كشيده و حمله متجاوز ستمكار، و به هرج و مرج عمومى و استبداد زورگويان، كه حقوقتان را اندك داده و اجتماع شما را بوسيله شمشيرهايش درو خواهد كرد، پس حسرت بر شما باد كه كارتان به كجا مى رسد، آيا من مى توانم شما را به كارى وا دارم كه از آن روى گردانيد.
سويد بن غفله گويد: زنان سخنان آن حضرت را براى شوهرانشان بازگو كردند، گروهى از مهاجرين و انصار براى عذر خواهى نزد ايشان آمده و گفتند:
اى سرور زنان، اگر حضرت على (عليه السلام) اين مطالب را قبل از بيعت با أبو بكر برايمان مى گفت كسى را بر او ترجيح نمى داديم.
آن حضرت فرمود: از نزدم دور شويد، بعد از ارتكاب گناه و سهل انگارى، عذر خواهى براى شما مفهومى ندارد.