2 - هم زمان با پوشيدن احرام باشد. 3 - تعيين زيارت كند، عمره است يا حج، تمتع است يا افراد يا قران، مستحب است يا واجب، حجة الاسلام است يا نذرى يا به افساد، براى خود انجام مىدهد يا به نيابت از ديگرى. و اگر تعيين نكند احرامش باطل است.
(158): لازم نيست نيت را به زبان آورد يا از ذهن خود بگذارند. بلكه قصد محرم شدن كفايت مىكند. ولى مستحب است به زبان گفتن نيت احرام. همچنين مستحب است شرط كند كه اگر مانعى از اتمام مناسك پيدا شد محل شود.
(159): در صحت احرام، عزم بر ترك استمناء و جماع معتبر است. همچنين است عزم بر ترك ديگر محرمات احرام و ترك عملى كه حج يا عمره را فاسد مىكند، بنابر احتياط لازم.
پس اگر از ابتداى احرام قصدش اين باشد كه پيش از وقوف به مشعر استمناء كند، يا با عيال خود جماع (نزديكى) نمايد، يا مردد باشد در انجام و ترك اين دو عمل، احرامش باطل است. و همينطور است محرمات ديگر احرام، بنابر احتياط لازم.
اما اگر از اول عزم بر ترك اين امور داشت، ولى بعد از احرام قصد انجام دادن يكى از آنها را كرد، احرامش باطل نيست.
دوم: تلبيه. تلبيه به معنى گفتن اين چند جمله است: لبيك