1: گريز از " بيع " به " صلح " يك انتخاب است ميان دو معامله جايز و شرعى و بديهى است آن فسادى كه از ربا ناشى مىگردد هرگز در صلح (به هر نوع و قسم و شكل) امكان ندارد.
و تبديل طلائى كه مشمول زكات خواهد شد، به شمش، جهت جريان اقتصادى طلا را كاملا تغيير مىدهد و آن فسادى كه در ركود سرمايه جارى است در ركود شمش نيست. زيرا حجم پول جارى در بازار، هميشه نقش مهم دارد كه با حجم طلاهاى شمش شده در خانه‌ها فرق فاحش دارد. و در اينجا راز و رمز اقتصادى زيادى هست. مجددا خوانندگان محترم را به مطالعه ذيل مسئله شماره 6 دعوت مىكنيم.
2: هنگامى كه بحث از زمينه " تعبد " خارج مىشود و در زمينه " حكمت احكام " جريان پيدا مىكند، بايد گفت:
پس بنابر اين، غسل جمعه بر مردمى كه زير بغل شان بو ندارد، مستحب نيست!؟!
راستى ميرزا (ره) چقدر روى اين مسئله اصرار دارد كه با وضوح تمام وارد مرحله " قياس " مىشود -!؟!
3: گويا در نظر مصنف (ره) عيب ربا تنها در اين است كه به ضرر " ربح دهنده " است. و مسئله " اكل بباطل " و مفت خوارى " گيرنده سود " كه منشاء مفاسد اجتماعى و اقتصادى مىگردد، مورد توجه او نيست

مفاتيح البحث: الإستحباب ⁽²⁾، الغسل ⁽³⁾، الشراكة، المشاركة ⁽¹⁾، صلح (يوم) الحديبية ⁽²⁾، الأكل ⁽¹⁾، الضرر ⁽¹⁾، البيع ⁽¹⁾