بر آن جارى كنند سه مرتبه و غساله آن كه در ته تنور جمع مىشود بعد از آن، گل را اگر خواهند بيرون بياورند به نحوى كه به تنور بر نخورد.
46 - سؤال: در بدن انسان، گويا بالذات دهنيه و چربى كه هست، خصوصا در حشفه به تطهير و وضو و غسل مضر است يا نه؟
جواب: مضر نيست.
47 - سؤال: هر گاه به جراحت كسى پيش از قطع شدن خون و تطهير خون، خاكى يا دوايى بريزند وقت تطهير و وضو و غسل هر گاه ازاله آن بدون جرح و خون آمدن ممكن نباشد آيا از بالاى آن آب بريزد پاك مىشود و وضو و غسل درست است يا بايد جراحت را جديد نمود؟ -؟
جواب: هر گاه آن خاك يا دوا با خون، جوشيده و متداخل شده تطهير آن صورتى ندارد. پس اگر ممكن باشد بدون جرحى ازاله آن در حمام يا آب گرم كه ضررى نرسد، ازاله كند و تطهير كند و اگر ممكن نشود بدون ضرر، بر روى آن چيزى بچسباند كه پاك باشد و جبيره كند و هر گاه جبيره هم ممكن نباشد تيمم كند.
48 - سؤال: هر گاه سوزنى مثلا يا خارى به بدن برخورد و به گوشت يا پوست فرو رود و آن را بيرون كشد. آيا سوراخ جاى آن در حكم باطن است يا ظاهر كه بايد به آنجا باز به سوزن آب غسل و وضو را برساند، و هر گاه خار كذا در آنجا بشكند و قدرى از آن در آنجا بماند بيرون آوردن لازم است يا نه؟
جواب: اين سئوالات علامت وسواس است. امثال چنين سوراخها باطن و ظاهرى در آن معتبر نيست. همان ظاهر را بشويد كافى است و در آن كاوش نكند و بيرون آوردن خار ضرور نيست و بدون آن هم وضو و غسل صحيح است.
49 - سؤال: هر گاه شخصى در جايى از بدنش كه به چشم ديده نمىشود مظنه جراحتى داشته و دست بر آن موضع گذاشته، خون آلود بيند يا اخبارش نمايند كه يقين به نجاست آن موضع به هم رساند، آيا يقين به قطع خون آن موضع به چه نحو به هم رساند؟ باز به دست گذاشتن و بى خون ديدن يا به اخباج يك طفلى يا يك زن يا بيشتر يا عدلين بايد يا