41 - سؤال: هر گاه آب مذى مرد و زن به رخت يا بدن ديگرى برسد تطهير لازم است يا نه؟ -؟
جواب: نجس نيست و تطهير لازم نيست.
42 - سؤال: هر گاه زن و مرد، زبان يا لب يكديگر را بمكند، لب را از آب دهان همديگر، تطهير نمايند يا نه؟ و آب دهان همديگر را فرو برند جايز است يا نه؟ -؟
جواب: آب دهان مرد و زن هر دو پاك است و مكيدن و خوردن آن از براى هر يك از آنها از لب و زبان و دهان ديگرى جايز است و هيچ وجه كراهت و ناخوشى ندارد. چه جاى نجاست و لزوم تطهير؟!
43 - سؤال: هر گاه به اعتبار قبض بودن وجود در حال نعوظ از مخرج بول آبى به رنگ منى كه اندك غلظت داشته باشد بيرون آيد غسل دارد يا نه؟
جواب: اين آب را " ودى " مىگويند - به دال مهمله - و آن موجب غسل نيست، بلكه موجب وضو هم نيست. هر گاه بعد از استبراء و استنجاء بيايد. و در وقت پاك است و احتياج به تطهير هم نيست.
44 - سؤال: ته ابريق يا ظرف ديگر كه در موضع نجس گذاشته شده، آيا به فرو بردن در آب كر يا جارى پاك مىشود يا بايد بعد از خشك شدن فرو برد؟
جواب: مثل آفتابه مس و مفرغ و امثال آن به مجرد فرو بردن در آب كر يا جارى با زوال عين نجاست پاك مىشود و هم چنين مثل كوزه و لوليين هم هر گاه عين نجاست در آنها هست ظاهر آن به فرو بردن در كر و جارى پاك مىشود و اما هرگاه نجاست در اعمال آن نفوذ كرده باشد و خواهى اعماق آن هم پاك شود بايد آنقدر در آب بماند كه آب برسد به هرجا كه نجاست رسيده است و در اين صورت خشكانيدن در اول بهتج است، اما وجوب آن معلوم نيست.
45 - سؤال: تنور نجس شده را (به سوزاندن آتش در آن پاك مىشود يا) به آب تطهير بايد داد؟
جواب: به آتش پاك نمىشود، بلكه بايد به آب، تطهير كرد. آب را با آفتابه يا ابريق