يوميه و روزه ماه رمضان آن شخص منوب عنه مىشود؟
جواب: ظاهر در عرف ما انصراف به يوميه و رمضان است و چگونه احتمال غير يوميه بدهد و حال آنكه جهالت دارد و اجاره به آن سبب، باطل است.
244 - سؤال: هر گاه ضرور باشد تعيين و نكرده باشد و آن لفظ در نزد اجير منصرف به نمازهاى يوميه وروزه‌هاى ماه رمضان آن شخص منوب عنه، شده باشد و ملتفت به اينكه شايد غير اينها بوده باشد، نشده باشد، آيا اعاده ضرور است؟
جواب: نه، ضرور نيست.
245 - سؤال: هر گاه نداند كه اين قضاى نمازها وروزه‌ها، يقينا در ذمه آن شخص منوب عنه است يا احتياط است، آيا همين كه قصد كرد اجير، كه اين نماز يا روزه كذائى را مىكنم نيابة عنه وتقربا له الى الله، كافى است يا محتاج به تعيين است؟
جواب: بلى، كافى است: عما في الذمه قربة الى الله.
246 - سؤال: هرگاه اكبر اولاد مذكور، عصيانا قضاى فوايت پدر را نكند بر اولاد ديگرش واجب مىشود قضا، يا نه؟
جواب: نه، واجب نمىشود.
247 - سؤال: ساق جوراب را هرگاه بلند باشد به قدرى كه ضرور است، و لكن در حين نماز پايين بيايد مضر است يا نه؟
: مبطل بودن معلوم نيست (1)، و لكن بالا باشد.
248 - سؤال: با جورابى كه ساق پاى را نگيرد سهوا، هرگاه كسى نماز كند محتاج به اعاده هست يا نه؟
جواب: وجوب، معلوم نيست (2).
249 - سؤال: هرگاه در نماز، كلمه‌اى صحيح واقع نشد، در حين اعاده آن كلمه، هر كلمه‌اى پيش‌تر از سابق اعاده شود مضر است يا نه؟
جواب: مضر نيست.