6 - " عمر " به پيامبر دستور مىداد كه بانوانش را با حجاب كند و او نمىپذيرفت، تا اينكه قرآن به تأييد " عمر " نازل شد و به پيامبر (صلى الله عليه وآله) دستور داد كه همسرانش را با حجاب نمايد (1).
7 - حتى در مورد وحى الهى نيز نقل مىكنند كه روزى آن حضرت در مسجد آياتى را از فردى شنيد وگفت:
- " خدايش رحمت كند، من را به ياد آيه هائى انداخت كه آنها را از فلان سوره و فلان سوره حذف كرده بودم " (2).
بنابراين اعتقاد، در ابلاغ وحى نيز - نعوذ بالله - نمىتوان به آن حضرت اعتماد كرد، و اساسا هيچ دليلى هم بر عصمت در ابلاغ وحى ندارند، به چه دليل در كلماتى كه به عنوان وحى مىگويد معصوم است ولى در ساير كلماتش خير؟
نتيجه اين مىشود كه چون پيامبر (صلى الله عليه وآله) معصوم نيست پس كسى كه به سنت او عمل مىكند از گمراهى به دور نيست، لذا در برابر سخنان پيامبر (صلى الله عليه وآله) اجتهادهاى ديگران را قرار مىدهند و با سنت آن حضرت مخالفت مىكنند، بر اين اساس بايد تنها شيعه را پيرو سنت پيامبر (صلى الله عليه وآله) دانست، چرا كه آن حضرت را معصوم دانسته، و تمامى فرامينش را بدون چون و چرا مىپذيرند.
آنها به عصمت پيامبران قبل از بعثت و بعد از آن معتقد هستند و به آيات فراوانى از قرآن كريم براى اين ادعايشان استدلال