بود، پس از پايان درس از او درباره " اهل البيت " در آيه تطهير (1) پرسيدم، گفت: مقصود زنان پيامبر است، گفتم: علماى شيعه مىگويند: آيه به على و فاطمه وحسن و حسين اختصاص دارد، چون اول آيه كه خطاب به همسران پيامبر است با صيغه هاى مؤنث آمده ولى آيه تطهير با صيغه مذكر.
عينكش را بالا زد وگفت: از اين افكار زهر آلود بترس، شيعيان طبق هواى خودشان آيات قرآن را تأويل مىكنند....!!
بازگشت به وطن از " مدينه " به " اردن " از آنجا به " سوريه " و سپس به " لبنان " رفتم، در طول سفر ديدم به همان مقدار كه نسبت به " وهابيت " تنفر و انزجار پيدا مىكنم نسبت به " شيعه " ميل و محبت و علاقه دارم، خداى سبحان را سپاس گفتم و از او خواستم راه حق را به من بنماياند.
به وطن بازگشتم، ديدم قبل از من كتابهاى زيادى از " نجف " به آنجا رسيده است، خوشحال شدم و بعد از استراحت شروع به خواندن آنها كردم، خصوصا كتاب " المراجعات " كه گمشده خود را در آن يافتم، چرا كه گفتگوئى است بين دو روحانى از دو مذهب،