بررسى آيهء شريفه اكنون با روشن شدن معنى " دلوك " و " غسق " و " قرآن الفجر "، درمىيابيم كه خداوند متعال در اين آيه به پنج نماز امر فرموده و اوقات آنها را نيز ذكر كرده است. آيهء شريفه مى فرمايد: از ابتداى ظهر تا دل شب نماز را اقامه كنيد و نماز فجر را نيز به پا داريد.
از آيهء شريفه استفاده مى شود كه از اول ظهر تا دل شب، وقت براى نمازهاى چهارگانه است و اگر دليل قطعى نداشتيم كه بايد نماز ظهر و عصر را پيش از مغرب، و نماز مغرب و عشا را بعد از مغرب بخوانيم، مى توانستيم با تمسك به اطلاق آيهء شريفه بگوييم كه از اول ظهر تا دل شب، وقت مشترك براى اين چهار نماز است.
ولى چون دليل قطعى قائم شده است بر اين كه نماز ظهر و عصر بايد پيش از مغرب، و نماز مغرب و عشا بايد بعد از غروب خوانده شود، به اين اندازه اطلاق آيهء شريفه را تقييد مىزنيم. اما در موارد باقى مانده، مى توانيم تمسك به اطلاق آيهء شريفه بكنيم و بگوئيم: از ابتداى ظهر تا غروب، وقت مشترك براى نماز ظهر و عصر است (1) و از مغرب تا نصف شب (ثلث يا فجر، بنا به اختلاف آرا) وقت مشترك براى نماز مغرب و عشاست.
از اين رو، وقتى كه از امام باقر (عليه السلام) درباره ء نمازهايى كه خداوند عزوجل واجب فرموده است، پرسش مى شود، مى فرمايد: " پنج نماز در شبانه روز است ". راوى سؤال مى كند: آيا خداوند آنها را در كتابش نام برده و بيان