تشيع در تسنن (فارسي) - السيد محمد رضا مدرسي - الصفحة ٢٠٦
" عبد الله بن زيد " همان كسى است كه اذان را در خواب ديد و علماى اسلام آن را تلقى به قبول كرده اند، ولى به خاطر اختلاف ناقلين در اسناد حديث در صحيحين نيامده است. (1) اما كتب ديگرى كه اين روايات در آنها نقل شده است، اسنادشان مورد خدشه قرار گرفته است. ما در اينجا يكى از آن روايات را كه ادعا شده است صحيح ترين آنهاست، نقل مى كنيم و رجال سند آن را مورد بررسى قرار مى دهيم.

١. علامه شرف الدين مىنويسد: وللحاكم هنا كلمة تفيد جزمه به بطلان احاديث الرؤيا وأنها كاضاليل، ألا وهى قوله: وانما ترك الشيخان حديث عبد الله بن زيد في الاذان والرؤيا، لتقدم موت عبد الله.
قلت هذا لفظه بعينه، در اينجا " حاكم " سخنى دارد كه اعتقادش را درباره ء باطل بودن احاديثى كه مبدأ اذان را رؤيا مى دانند مى رساند و اين كه مطلبى پوچ و واهى است. سخن حاكم چنين است: " علت اين كه شيخين حديث عبد الله بن زيد را درباره ء اذان و رؤيا ذكر نكرده اند، مقدم بودن مرگ عبد الله بر واقعه پيدايش اذان است ". اين عين الفاظ و عبارات حاكم است در باب " رد الصدقة ميراثا " از كتاب الفرائض جزء 4، ص 348. ر. ك: النص والاجتهاد، ص 202.
(٢٠٦)
الذهاب إلى صفحة: «« « ... 201 202 203 204 205 206 207 208 209 210 211 ... » »»