تشيع در تسنن (فارسي) - السيد محمد رضا مدرسي - الصفحة ١٥٣
رسول خدا (صلى الله عليه وآله) نبوده است، گرچه دروغ نقش اصلى را در اين زمينه دارد.
" قرطبى " در زمينهء وضع حديث وجعل روايت، سخنانى دارد كه بعضى از فرازهاى آن را نقل مى كنيم:
نبايد به آنچه كه دروغ پردازان ووضاعين (1) درباره ء فضل قراءت سوره‌هاى قرآن و فضائل اعمال ديگر وضع كرده اند، توجهى كرد.
دروغ پردازان با هدف‌ها و قصدهاى گوناگون، چنين مطالبى را جعل كرده اند. عده اى از بىدينان، به قصد و غرض ايجاد شك در ميان مردم به چنين عملى دست مى زدند و گروهى ديگر به خاطر هوى و هوسى كه داشتند، چنين مى كردند... و دسته‌اى حسبتا حديث وضع مى كردند.... (2) چنان كه " نوح مروزى " احاديثى را در فضل سوره‌هاى قرآن، جدا جدا جعل مى كرد. وقتى از او در اين باره پرسيدند، گفت: من ديدم مردم از قرآن روى گردان شده و به فقه " ابى حنيفه " و " مغازى ابن اسحاق " روى آورده اند، من هم حسبتا اين احاديث را وضع كردم.
سپس " قرطبى " ادامه مى دهد:
از آنچه كه دشمنان دين وزنديقان مسلمان، در باب تشويق نمودن و ترساندن و غير اينها وضع كرده اند، بپرهيز. زيانبارترين اينها، گروهى هستند كه زاهد شناخته مى شوند و به گمان خود احاديث را حسبتا جعل نمودند و مردم به واسطهء اعتماد و اطمينانى كه به آنان داشتند، مجعولات آنان را پذيرفتند. آنان خود گمراه شدند و ديگران را گمراه كرده اند. (3)

1. كسانى كه حديث جعل مى كردند و - نعوذبالله - به پيامبر (صلى الله عليه وآله) نسبت مى دادند.
2. يعنى به گمان خود براى رضاى خدا حديث جعل مى كردند.
3. تفسير قرطبى، طبع دوم، دار الشعب قاهره 1372، ج 1، ص 78.
(١٥٣)
الذهاب إلى صفحة: «« « ... 147 149 150 151 152 153 154 155 156 157 158 ... » »»