يادآور شده است كه اشاره به موضوع كتاب ندارد. مقايسه بين نسخه خطى با موارد نقل شده در اليقين نشان مى دهد كه آنها دو تأليف مختلف و احتمالا از دو مؤلف مى باشند.
88. *؟ البهى لدعوات النبي [ص] / الحافظ أبو محمد الخرمى (زندگى در اواسط قرن ششم) ذريعه 24 / 431 ش 2259 مهج الدعوات 317 - 318 عنوان كتاب و نام مؤلف مطابق با مهج الدعوات است. در مهج الدعوات * برگ 176 - ر / مهج الدعوات * * برگ 186 - پ / مهج الدعوات * * * برگ 148 - ر، از كتاب و مؤلف با عنوان " كتاب النهى لدعوات النبي " [ص] از أبو محمد الجزمى ياد شده است (مهج الدعوات * * الجزنى آمده). همان عنوان در كفعمى، جنه ص 308 (ظاهرا از مهج) آمده است. نسبت مؤلف در آنجا الحرمى آمده است. عنوان كتاب النهى در فهرست منابع جنه (ص 773) والبلد (ص 503 و از آنجا در ذريعه) آمده است. تنها چيزى كه از مؤلف مى دانيم اين كه او از عبد السلام بن محمد بن الحسن بن على الخوارزمي الاندرسبانى نقل مى كند (ظاهرا اين عنوان درستى است براى اندرسپانى; در مهج الدعوات اندرسفان; در بحار الاندرستانى; (مق‍: 453. p, Lands, Le Strange) عبد السلام معاصر جوان زمخشرى بوده و شرح حال وى را نگاشته (اين شرح توسط Khalidov. B. A در لنينگراد 1979 چاپ شده; چاپ مكرر آن توسط عبد الكريم يافى صورت گرفته است [في سيرة الزمخشري جار الله RAAD، 57، 1982 صص 365 - 382]; من براى اين ارجاعات و تلفظ درست اندرسبانى مديون پرفسور مادلونگ هستم). مورد نقل شده در مهج الدعوات مربوط به اسم اعظم خداوند است; اين نقل در بحار 93 / 224 آمده در آنجا از كتاب با عنوان البهى لدعوات النبي از أبو محمد حزمى ياد شده است. برخى از موارد نقل شده در المجتنى از كتاب البهى در جنه (ص 308 = جنه * برگ 83 - پ) و در صفوة الصفات كفعمي (مق‍: ذريعه 15 / 50 ش 325) آمده همانطور كه در بحار 93 / 231 آمده است.